2 januari 2004

Hallo Nederland,

Allereerst voor iedereen van jullie een heel gelukkig nieuwjaar toegewenst van ons drietjes. Hopelijk heeft iedereen een leuk feest gehad en lekkere oliebollen, die wij hebben moeten missen,op. Wij zijn voor Newyears eve naar Yallingup gegaan waar een groot feest was. Paar duizend man opelkaar gestampt, live muziek en dansen! Femke, een Fries meisje, die we ontmoet hadden in Margeret river is met ons meegegaan. Het was wel heel leuk, maar het feest was om 1 uur al afgelopen waarna wij niet meer wisten waar naar toe te gaan. We kenden niemand en zelf waren we niet echt meer helder genoeg om iets goeds te bedenken. Wel hebben we nog wat Nederlanders ontmoet bij dat feest, een jongen met een Ozzy vriendin die samenwonen in Perth en zijn vrienden die hem kwamen opzoeken. Waren leuke gezellige mensen!

Voor de rest van de verhalen moeten we weer een stukje terug in de tijd, volgens mij waren we in het vorige mailtje blijven steken in Albany. De managers van de jeugdherberg waar we daar sliepen waren zelf backpackers uit Canada, zijn er daar helemaal ingerold en voor ze het wisten runde ze het hostel zelf. In Maart zetten ze hun reis voort na een tussenpauze van bijna 2 jaar. Met deze mensen, Derrek en Lisa konden we het wel heel goed vinden evenals met Brandon, de schoonmaker, ook een canadees en vriend van Derrek en Lisa. Brandon heeft ons op tweede kerstdag meegenomen naar de local pub en Derrek heeft ons uitgenodigd voor zijn eigen prive verjaardagsfeestje. We hebben die uitnodiging natuurlijk aangenomen en zijn meegegaan naar een supermooi strand, hebben we foto's van, daar hebben we heel de dag gerelaxed vooral door te "jeu de boulen"waar die Canadezen helemaal gek van waren. 's-Avonds zijn we naar een mooi campeerplekje gegaan waar we gezellig een bbq gehad hebben en wat gekaard. De jarige zelf was redelijk zat en verloor elk spel, was dus heel de tijd de asshol!

Na Albany zijn we naar Margeret river gereden. Dit was echt een kei mooie route en ons autootje doet het nog steeds perfect! We gingen door verschillende National Parks en eerst stond er huge kangaroe midden op de highway, ipv dat het stomme beest de bosjes in sprong ging hij voor ons uit hoppen. Zag er wel gaaf uit! Een nog heftigere ervaring hadden we een uurtje later toen we een dusty road op gingen. Ineens van uit het niets rende er twee dolle emu's voor ons uit. Ze zijn zeker meer dan een minuut voor de auto uitgerend en haalde snelheden van zeker 40 km per uur! We werden echt helemaal gek! Even gingen ze de bosjes in en rende naast ons waarna ze zo weer de weg opstormde! Super!

Vervolgens in Margeret river aangekomen was alles helemaal vol. No vacancies at all! Zelfs op de verscheidene campings was geen eens meer een plaatsje voor ons kleine pokketentje. Dus hebben we voor het eerst maar een nachtje in de auto doorgebracht. Na twee uur passen en meten hadden we uiteindelijk een redelijk comfortabele positie voor zover dat mogelijk is met z,n drietjes in de achterbak. Het was wel heel knus hoor! En de geuren die we verspreid hadden in de bak waren sterk en heerlijk! Daarom waren we vroeg wakker en hebben we een beetje Margeret river en omgeving verkend. Best aardig hoor, lullo's!

De tweede nacht hier: nog steeds geen vacancies ,maar achteraf de mooiste slaapplek zeker hier misschien wel die we gehad hebben tijdens de hele trip. We zaten te eten en Wout en Mart hadden een heerlijkeouderwetse mart-wouter discussie waardoor ze door een sneletende dikzak het zwijgen werden toegelegd, hij wilde rustig van z,n kippetjes genieten. Vervolgens zijn we met de sneletende dikzak aan de praat geraakt, hij bleek een filmregisseur te zijn voor oa Discovery en National Geographic. We vertelden hem dat we nog geen slaapplek hadden en hij wist nog wel een mooi wildcampeer plekje. Twintig minuten achter hem aangereden tot we, na weer een kangeroe over de weg hebben zien hoppen, ergens in de bush bush bush etc aankwamen. "Best aardig plekje". Direct aan een meertje en hij beloofde ons mooie vrouwen die 's-ochtends vroeg een frisse duik zouden nemen, ook zou hij nog zijn paardenvideo met korting aan ons komen verkopen want hij mocht ons wel zei hij. Wie niet eigenlijk!? Jodi, de kleine hyperactive, sneletende dikzak heeft ons heel veel gelach bezorgd. Natuurlijk waren er 's-ochtends geen mooie jonge vrouwen, alleen een dik nijlpaard die ons wakkerbombardeerde met haar bommetjes en wat schreeuwende kinderen. Maar het was een heel erg idylisch, prachtig, ontzettend mooi en romantisch sprookjesachtig plekje en we hebben het nijlpaard gewoon even gezelschap gehouden in het water. Op de bodem kon je beter niet gaan staan, het stikte van de crayfish, je houd geen tenen over!

Tenslotte hebben we de afgelopen drie nachten in surfersparadise geslapen, waar we zoals eerder gezegd nog een buitenlandse ontmoet hebben, een rasechte Friese (vlag) en trouwens ook wat Spaanse schoonheden, en lelijke Duitsers. We hebben trouwens echt geen kussens gejat hoor. Hebben we indirect voor betaald via de belachelijke hoge prijs om daar te pitten.

Nu zijn we nog even in Margeret river, wout heeft eindelijk een vishengel, nu nog de vis! En Mart heeft al zeker een kilo ijs gevroten vanwege het gat in zijn tong waar een ijzere staaf doorheen steekt. Wout heeft nog aangeboden het gratis te doen met z,n nieuwe vishaken maar die weerhaakjes bleven akelig hangen/hengen. Het staat Mart wel heel mooi hoor. En Marga we hebben hem geprobeerd tegen te houden, want hij had toch al een tatoo maar zijn wil was te sterk, evenals zijn spierkracht trouwens! Wout en ik zien er het voordeel wel van in, geen enkel meisje ziet nog iets in Mart zo met z,n vieze tong. Dit vergroot alleen maar onze kansen!

U bent allen weer helemaal upgedate, nu op naar Pemberton om bomen te beklimmen en daarna naar Mount Barker om wat kersjes te plukken, zijn toch best lekker!

U hoort weer van ons in dit nieuwe jaar,

Met vriendelijke groet, Bataslavia met ranzige tong, Baltumor en Pietlovf.