G'day daarboven,

Als eerste even mijn verontschuldigingen voor het feit dat het uitgebreide verslag dat ik beloofd had nu pas in jullie mailboxen verschijnt.
Verklaring: we zijn vrijdag uitgeweest met onze perenbazen, t werd nog al laat, we kunnen het nog, en vervolgens kwamen we de volgende dag pas ergens in de middag versuft ons bed uit, Wout en Piet mede door de klappen die ze elkaar hadden uitgedeeld en door het gefeest van de avond daarvoor zijn we pal vergeten te mailen. En we waren misschien ook een beetje te lam om te gaan, maar dan nu alsnog een poging.......

Het laatste mailtje dat we jullie stuurden was geloof ik ook al vanuit Shepparton waar we nu nog steeds peren plukken. Het baantje kregen we via een of andere job agency waar een klein, Italiaans, rond mannetje, Sam, ons binnen zag komen en ons gelijk zei dat hij drie mensen nodig had op de perenfarm van een vriend van hem. Ook kon hij ons nog even laten zien op internet hoe het zat met het Nederlandse voetbal, vooral Mart was daar erg blij mee! Sam speelt zelf ook voetbal en Wout en Piet kunnen nog een keer meedoen als we willen. Maar als soccer hier net zo grof is als AFL, Ozzie rules, zien we er nog maar effe vanaf, we komen graag heel terug! Maar we hadden dus een baan waar we erg blij mee waren. We konden Cris, die mate van Sam donderdag bellen en moesten nog twee nachten ergens zien te pitten zonder geld. Natuurlijk was dat geen probleem en donderdag belde we Cris. We konden gelijk komen en we konden daar pitten en koken en dit alles voor niets als we maar zouden blijven tot het perenseizoen over is. Anders zou hij ons geld gaan chargen voor de overnachtingen en zoveel mogelijk! Cris' broertje Steve runt samen met Cris de farm, Cris is 32 en Steve is 24. Allebei zijn ze oorspronkelijk Macedonisch maar hier geboren en zo Ozzie als maar zijn kan en knetter gestoord!
Het kietje waarin we moeten koken is echt superranzig maar dat zouden ze nog wel even schoonmaken. Niet dat dat is gebeurd en wij hebben het natuurlijk alleen nog maar ranziger gemaakt. Zondag zouden we beginnen dus eerst hadden we nog wat tijd om lekker te chillen in ons ranzige hok, voor Wout geen enkel probleem, want er staat een tv met 1 zender erop en Wout mist geen enkel programma, soms sleuren Mart en Piet hem uit zijn tv-tunnel om te eten of te werken! Hij is onze wandelende tv gids en weet precies welke dag en hoe laat alles komt.
Voor de eerste werkzondag, wij vinden het ook een schande en denken dat zondag een dag hoort te zijn van absolute rust maarja maak dat die twee mafkezen maar eens wijs, is er ook nog een Japanner bij ons ingetrokken, hij heet Haromichi en speelt didgeridoo, weer eens wat anders dan een grote neger die didgeridoo speelt. Hij leert het ons ook een beetje evenals de japanse taal: konitsjia, watisji no namaio wa Pieter/Wouter/Mart.
Zondag begonnen we en Cris en Steve zeiden dat als we rustig aan zouden beginnen en 3 bins per persoon plukten alles goed was. De eerste dag waren we de hele dag bezig met in totaal met z,n drieen 3 bins te plukken, en nu in al onze vijfde week plukken we er pas drie per persoon per dag. Echt de snelste zijn we niet, zelfs kleine Haromichi die bijna fulltime een ladder nodig heeft om bij alle peren te komen plukt ons en zelfs Mart, die bijna geen ladder nodig heeft om bij alle peren te komen, er kei hard uit! Om de bins, waar de peren in moeten, te vervoeren hebben we een eigen traktor gekregen de eerste dag. Usually is Mart de driver en dat gaat best goed. Maar na een paar dagen wilde Piet ook wel eens proberen traktor te rijden. Het ging de hele weg vanuit het veld naar de Shed, schuur, goed maar aan het eind moet je een u-turn maken, zelfs die ging goed alleen toen kreeg ik het stomme ding niet gestopt. Cris schreeuwde nog wat ik moest doen maar dat was al te laat en ik belandde in de bosjes van de buurman! Cris moest alleen maar lachen en 't was allemaal gelukkig weer ok. Maar de volgende dag zei Piet tegen Wout dat hij ook maar eens moest proberen te rijden. Wout begint te rijden, maakt een goede bocht en gaat dan met z,n stomme kop zijn hoofd draaien om ons te zeggen hoe goed hij die bocht wel niet maakte, daardoor vergeet hij de volgende bocht en belandt hij kei hard tegen een perenboom! Helemaal in paniek blijft hij gas geven ipv te remmen. Echt superhard gelachen en Mart heeft hem gered en de traktor achteruit weggereden. Cris was al aangekomen hij hoorde de herrie en de traktor was naar de klote. Cris wou hem maken, laat Mart de moterkapklep boven op z,n kop vallen. Cris en Steve vinden ons echt de meest onhandige, lamme en sloomste perenplukkers die ze ooit gehad hebben,we snappen er zelf echt niets van maar we zijn wel goed met ze bevriend geraakt. Toen Steve het hoorde van die traktor zei hij: "Was it Vodafone hitting the tree?" Wouter kunnen ze echt niet uitspreken ze noemen hem altijd Vodafone of Voda. Mart noemen ze Mort en Pieter, Poieter, Poieter the pussyeater. Het zijn echt knettergekke gasten met een hele grote bek, waar heel veel onzin uitkomt, wat wel super grappig is. Altijd na het werk gaan we nog even in de Shed een biertje drinken en hete chillipeppers eten, waar je ogen van gaan tranen. Er komt elke dag wel weer een of andere mate van ze langs en dan hoor je echt de grappigste dingen.
Steve regelt van alles en zo had hij een keer twee duitse meisjes geregeld, die werkte op een andere farm en die had hij voor vrijdag uitgenodigd. We hebben nog twee dagen op die farm gewerkt om een vriend van Steve van z,n peren af te helpen, maar we mochten van Steve niet met de Duitse meisjes praten. Uiteindelijk kwamen ze vrijdag samen met een Nederlandse jongen, was wel gezellig maar Steve nam ze al redelijk vroeg mee terug, omdat hij niet alle aandacht kreeg denk ik en die saaie hollander wilde ook terug. NU zijn ze weer weg. Ondertussen werken we gewoon lekker elke dag door. Elke ochtend komt Haromichi ons wekken: "Good morning guys, It's quarter past six" Vervolgens worden we dan om zeven uur echt ons bed uitgeschopt door Steve: "Get up , you lazy Dutch cunts!
Wout en Piet leren ook auto rijden op de farm, hiermee heeft Piet Wout verkeerd geinstrueerd in een achteruitrijmanoevre, waardoor Wout zo achteruit tegen een boom aanreed! Tak door de ruit en een deuk in de deur. Je had onze koppen moeten zien! WE durfden het niet tegen Mort te vertellen, alsof we onze pa iets moesten bekennen. "Oh Mart wordt echt gek jonge, we kunnen echt naar de kiet, dit gaat dollars kosten" . Maar Mart was een extreem goede en begripvolle vader en kon er hard om lachen. Kijk vaders, als wij in de toekomst iets kapot maken, neem een voorbeeld aan papa Mart, niet flippen maar lachen, werkt veel beter! Drie keer raden wat Steve zei:"What Vodafone hit another tree, unbelievable!" We hebben uiteindelijk de ruit redelijk goedkoop kunnen fiksen via neven van vriendinnen van collega's die een windscreen bedrijf hebben. Normaal kost het je 250$ wij waren nu klaar voor 120$! Eindelijk een financiele meevaller.......
Verder zijn we nu onze laatste plukweek ingegaan voor de peren. Steven en Cris houden ons graag voor de appels, die na een weekje pauze weer beginnen. Dit is vooralsnog het plan: het weekje pauze gaan we naar Melbourne, lekker vakantie vieren, zon, strand, zee, backpackers en uitgaan waarna we terug gaan voor de appels die ongeveer tien dagen duren om te plukken. Piet heeft door de terugbetalingen van Wout en Mart's leningen een flinke voorsprong opgebouwd op financieel gebied, waardoor hij misschien na vijf dagen vast alleen richting Sydney vertrekt of misschien terug gaat naar Melbourne voor een paar dagen en daarna met de jongens verder rijdt naar de volgende bestemming Sydney! Hier zouden we eigenlijk oud en nieuw gaan vieren, weten jullie nog, misschien doen we dat gewoon met de volgende jaarwisseling ; )!

Dan op naar 't noorden, naar sunny Queensland, waarover Cris maar niet kan ophouden. Hij heeft zelfs een verotte palmboom voor ons krotje gezet en gras gepland om alvast voor ons een kleine versie van sunny Queensland op de farm te bouwen! Het wordt hier winter maar tis nog 30 graden en als het koud wordt zijn we als het goed is al in sunny Queensland, waar het nooit koud wordt! Ajeto! Fairdinkum!

Nou dat was ie dan weer geloof ik, jullie zijn weer helemaal bij. Jouke je hoort echt alles hoor op het gebied van veroveringen, laat ik zeggen Ozzie women, they glow but they don't go!

Jullie horen waarschijnlijk, of vanuit Melbourne, of na de appels weer meer, tot dan blazen we het verhaaltje weer uit! Tot Sinas en de groeten van Poieter, Poieter the pussyeater, Voda(fone) en Mort!

P.S Na de peren krijgen we een lekkere gratis bbq met gratis bier! JOEHOE!!