Op kraamvisite.
Vrijdag 22-12-2000
Vertrek om 9 uur 's avonds.
Zondag 24-12-2000
Om 5 uur eindelijk m'n bed in. Rond 11 uur kwam Sjaak Eva aan ons voorstellen.
Pieter en ik sliepen op zolder. Ik weet niet wat Eva moest denken toen
ze twee slaperige koppen zag.
's Avonds naar de kerk, waar Els in slaap viel en ik ook moeite had om
wakker te blijven.
Maandag 25-12-2000
Cadeautjes onder de kerstboom. Kennis gemaakt met Pam, de moeder
van Paula.
's Middags kwam Paulien en met z'n allen naar de leftbank van de Swan
River om te barbecuen.
Dinsdag 26-12-2000
zodat ze 's nachts goed sliep. Ze heeft sinds een maand of twee
zo'n ding ook thuis. Ze had een wandelstok meegenomen, maar ze miste
haar rollator wel erg, dus ging Sjaak weer naar dat gezondheidscentrum
en kon een rollator voor A$ 15,00 huren.
Daarna gingen we verder naar een meertje bij Mandura om wat te zwemmen
en te picknicken. Op de terugweg even in Mandura een bakkie koffie
gedronken.
Donderdag 28-12-2000
De 28ste zijn Pieter en ik met een groep op safari gegaan. Dat waren
4 schitterende dagen. De eerste dag reden we naar de pinnacles. Die
kende ik al. Daarna gingen we naar een prachtig gebied met wat rotsen.
Tussen de rotsen lag een klein meertje. Je kon alleen in het water
komen door er in te duiken. De waterlijn lag 1 meter onder de rots-rand.
Er hing een touw waarlangs je weer naar boven kon klimmen. 's Avonds
kwamen we in North Hampton waar we in een kampeerboerderij hebben gegeten
en geslapen. Er werden een paar grote koelboxen uit de bus gehaald
en een paar japanse meisjes uit onze groep begon meteen met koken en
bakken. Toen het eten klaar was, gingen we rond een grote tafel zitten
en kwamen de gesprekken een beetje los. Het was een leuke groep van 16
mensen: Pieter en ik, een nederlandse vrouw van een jaar of 60, die
al meer dan 40 jaar in Australie woonde, een kennis van haar die uit
een dorp bij Den Bosch kwam, 5 japanse meisjes, een grappig japanse jongen
die engels sprak met een schitterend accent, een duitse met haar 15-jarige
zoon, een canadees stel en een koreaans stel. We wilden eerst buiten
gaan slapen, maar het had die avond af en toe geregend en wilden we
het risico niet lopen nat te worden. Binnen slapen vonden we wat te benauwd.
Onder een afdak stond een grote tafel en daar heb ik mijn matje op gelegd.
Pieter en Peter (die nederlandse jongen) zijn toen ook op tafel gaan liggen.
Tenten, matjes en slaapzakken werden door de riesorganisatie verstrekt.
De volgende dag stonden we om 5.30 uur op en na douchen en het ontbijt
gingen we verder op weg naar Monkey Mia. We kwamen daar 's avonds aan en
zijn met z'n tienen op het strand gaan slapen. Er werd ons aangeraden om
niet in het donker te gaan zwemmen: 's avonds schijnen de tijgerhaaien
dicht bij het strand te komen...
De volgende dag stonden we weer vroeg op. De dolfijnen komen meestal
zo rond 8.30 uur naar het strand. Een vrouw stond in zee en vertelde
het een en ander over de dolfijnen. Als we allemaal in een rechte
lijn tot onze knieen in het water zouden staan, zouden de dolfijnen
langs je benen komen zwemmen. Terwijl ze dit vertelde, liep ze heen en weer
langs de rij en een dolfijn zwom als een hondje achter haar aan.
Maar als zij naar links liep, liep ook de hele mute naar links en als
ze naar rechts liep, ging iedereen weer die kant op. Zo was er dus
geen sprake van een rechte lijn en bleven de dolfijnen op een afstandje.
Maar Pieter heeft toch veel foto's van de dolfijnen kunnen maken.
Er zijn zeven dolfijnen die regelmatig naar dat strand komen en op
een zeker moment waren ze er alle zeven.Dus wat dat betreft hadden
we geluk. Om 11.00 uur hebben Pieter en ik met nog een paar anderen
een boottocht van 1,5 uur gemaakt. Er waren constant dolfijnen die
met de boot meezwommen.
Na de lunch zijn we weer vertrokken. We zijn even gestopt om een gorge te
bekijken en een stuk verder om Shellbeach te bezoeken. Dit is een strand
wat alleen maar uit schelpen bestaat. 's Avonds kwamen we weer bij dat
meertje tussen de rotsen. Daar wilde de gids eigenlijk een kampvuur aanleggen,
maar omdat het nogal hard waaide, durfde hij dat niet aan. Het is daar
allemaal kurkdroog en met die wind zou er makkelijk een bosbrand
kunnen ontstaan. We hebben toen maar gebarbecued op het gasstel dat
we ook bij ons hadden. Daar hebben we ook weer met een man of tien
buiten geslapen. We zaten daar midden in de bush, dus geen toilet en geen douche.
De volgende dag hebben we in het duingebied van Gerlton ge-sandboard.
Zoiets als snowborden, maar dan in de duinen. Daarna zijn we in het zwembad
van een hotel gaan zwemmen om ons te ontdoen van het zand. Terwijl
wij in het water lagen, heeft de gids het gasstel weer uitgepakt en
de restjes van het vlees gebraden.
Rond 6.30 uur waren we weer in Perth.
Maandag 1-1-2001
's Nachts, na iedereen gelukkig nieuwjaar gewenst te hebben, zijn Sjaak,
Els, Pieter en ik naar het centrum van Fremantle gereden. Er hing een
zeer agressief sfeertje en na tien minuten te hebben rondgelopen,
zijn we maar weer naar huis gegaan.
Wat rondgereden door de noordelijke wijken van Perth. Els, Pieter en ik
zijn gaan wandelen langs de oever van de rivier, terwijl Sjaak en ma
doorreden.
Dinsdag 2-1-2001
Sjaak had voor Els, Pieter en mij een mystery flight geboekt voor 2 januari.
We moesten 's morgens om 5.00 uur inchecken en pas toen kregen we te
horen waar we naar toe zouden vliegen. Het bleek Adelaide te zijn.
We hebben daar een mooie dag gehad en zijn 's avonds weer teruggevlogen.
Woensdag 3-1-2001
Ma, Els, Pieter en ik zijn vandaag naar het centrum van Fremantle
geweest. Even met Pieter naar de gevangenis geweest, waar om 1 uur
het kanon werd afgeschoten. Terwijl Els en Pieter daarna naar het museum
gingen om de resten van de Batavia te bekijken, zijn ma en ik koffie gaan
drinken aan de overkant.
Donderdag 4-1-2001
Verder zijn we met Sjaak nog een dag naar de Wave Rock gereden en
Vrijdag 5-1-2001
Met ons vieren naar Rottnest Island geweest. Eerst met de "stadsbus"
een rondje over het eiland gemaakt.
Daarna hebben Els en Pieter fietsen
gehuurd
en hebben ma en ik een twee-uur durende bustocht over het eiland
gemaakt, waarbij de buschaffeur van alles over het eiland vertelde.
Zaterdag 6-1-2001
zijn Pieter en ik op zaterdag met de trein naar Perth gereden. Daar heeft
Pieter wat souveniertjes gekocht en zijn we naar de film "Vertical limit"
geweest. Om 5.00 uur
was Paula klaar met haar werk en zijn we met haar naar huis gereden.
Zondag 7-1-2001
Om 10 uur naar de oever van de rivier, waar Sjaak een bbq zou geven
voor collega's.
De beruchte Red Gum Tree liet onverwachts een grote tak op een groepje mensen,
die vlak naast ons zaten, vallen.
Om 1 uur werden we met een taxi naar het vliegveld gebracht.